Motor gelişimi insanların hareket edebilme yeteneğidir. Kasların hareketleri koordineli yapabilmesi için zihnin doğru ve zamanında komut vermesi gerekmektedir. Motor sistemi ince ve kaba motor olmak üzere ikiye ayrılır.

İnce motor

Küçük kas gruplarının hareket kabiliyetidir. Çoğunlukla el ve parmakların oluşturduğu hareketlerdir. Örneğin; kalem tutmak, yazı yazmak, resim yapmak, makas kullanmak, ayakkabı bağlamak, giyinmek gibi. 2 yaşına kadar ince motor gelişimi, kaba motor gelişimine göre daha yavaştır.

 

Çocukların aylara göre ince motor gelişimleri:

• 1. Ay: Elleri yumruk haline getirebilir.

• 2 - 3 Ay: Ellerini açmaya başlar. Nesneleri kavramaya çalışabilir.

• 4 - 5 Ay: Nesneleri tutabilir. Elleriyle bir yüzeye vurabilir.

• 6 - 7 Ay: Nesneleri bir elinden diğer eline geçirebilir. Eliyle bir şeye uzanır.

• 8 - 10 Ay: Kendi elleriyle tutabilecekleri bir bardaktan su içebilir.

• 11 - 14 Ay: İki parmağıyla nesneleri tutabilir. Eşyaları tutup atabilir. Kalemleri tutup, karalama yapabilir.

• 15 - 20 Ay: Kaşık kullanabilir. Kitap sayfasını çevirir. Giysilerini çıkarır.

• 21 – 24 Ay: Yuvarlak çizebilir. Kendi kendine yemek yer. Kapakları kapatabilir. Bardaktan dökmeden su içebilir. Fermuar açıp kapayabilir.

Çocuklarınızı saatlerce TV karşısına oturtmayın

Günümüzde çocuklar aşırı derecede medya tüketiyor. Bunun bir nedeni ise ailelerin ilgisizliği. Çünkü özellikle çok çocuklu bazı anneler, iş yapmaktan, ev temizlemekten veya  yemek yapmaktan çocuklarıyla ilgilenmeye yeterince fırsat bulamıyor. Örneğin; çocuklar parkta yeteri kadar oynayamıyor. Bunun yerine çocuklar TV karşısında oturuyor. Bu da çocuğun birçok alanda olduğu gibi bedensel gelişimini de olumsuz etkiliyor. Malesef aileler çocuğun gelişmesindeki sorunları geç farkediyor.

 

Hayat içinden alıştırmalar

Bir çocuk elbisesini kendi başına giyebilmeli, düğmelerini ilikleyebilmeli, ayakkabı bağını bağlayabilmeli ve artık kendi başına tuvalete gidebilmelidir. Örneğin; ergoterapilerde çocukların üstünü giyinmesi ve çıkarması, ekmeğine yağ sürmesi gibi günlük hayattan alıştırmalar yapılır. Bunlar basit gibi görünse de çocuğun gelişimi için neredeyse hayati bir önem taşır.

 

Kirlenecek diye engel olmayın

Özellikle kültürel bir takım etkenler de çocuklarda bedensel gelişimi sınırlayabiliyor. Bazı anneler, ''Aman halı kirlenmesin!'', ''Aman üstünü kirletmesin!'' gibi düşüncelerle çocuğunun hareketlerini kısıtlıyor. Ya da bazı anneler zaman kaybetmemek için çocuklarının yapması gereken işleri kendileri üstleniyorlar. Örneğin; çocuğun ekmeğine yağ sürüp, ayakkabılarının bağcıklarını bağlaması gibi. Çocuğunuzu bir birey olarak görmeli ve kendi yapabileceği şeyleri onlara bırakmalısınız.

Kabullenmeyen aileler

Bedensel gelişimi yaşına uygun olmayan çocukların ergo terapiste götürülmesinde fayda var. Ancak bazı anne ve babalar, ''Benim çocuğum aptal mı?'' düşüncesiyle çocuklarını ergoterapistlere götürmüyor. Veya çocuklarını getiren ailelerin kimisi de ergoterapilerde engelli bir çocuğu görünce ''Benim çocuğum böyle mi?!'' düşüncesine kapılıp, terapiyi yarıda bırakabiliyorlar. Bu çok yanlış bir algıdır. Bizim amacımız çocukları özgürlüklerine kavuşturmak, onların kendi başına işlerini yapabilmelerini sağlamaktır.